15 Aralık 2010 Çarşamba

Bu iş artık bir masal olsun!

"Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde, deve tellal, pire berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken, zamanın birinde Şule isminde çok şanslı bir kadın yaşarmış. Şansı, çok seveni olmasından ve dünya gözüyle sahici sevgiyi görebilmiş, yaşayabilmiş. Bir gün nerden denk geldiyse bilinmez, kötü bir hastalığa yakalanmış. Şule'nin şansı hep hastalığının yanı başında olmuş. Etrafındaki sevgi her geçen gün onu daha çok korumuş ve iyileştirmiş. Uzun süren tedavilerden, ızdırap ve sıkıntılardan sonra Şule iyileşmiş, sapasağlam hayatına sevdikleri ile devam etmiş ve ömür boyu çok mutlu olmuş".

Şu yukarıda yazdıklarımı bir an önce blog'a yazabilmeyi çok arzu ediyorum. Bu hastalık bir masaldı, yaşandı, geçti ve bitti diyebilmek sizlere hep müjdeli haberler vermek istiyorum. Ne yazık ki hepimiz biraz daha sabırlı olacağız durum öyle gösteriyor.

İki hafta önce Yalçın dan aldığım beyaz hücrelerin savaş başlatıp kötü hücrelere saldırmasını ve bende reaksiyon oluşmasını bekliyorduk. Evde dinlenerek ve beslenerek bu süreyi geçiriyordum. Haftada 3 kere kan tahlili yaptırarak da durumu kontrol ediyorduk. Dün yapılan kan tahlil sonucu benim lökositlerin biraz fazla kıpırdadığını gördük. Ben hemen doktorumu gene kötü hücreler devreye girmiş olabilir diye aradım. Preferik yayma dedikleri metodla hücrelerin tipini gördükleri bir analiz yapıyorlar. Sonuçta bazı kötü hücrelerin devrede olabileceği haberi geldi ve yeni bir tedavi yöntemini uygulamaya karar verdiler.

Dolayısıyla bugün biz tekrar Nişantaşındaki ikinci adresimize, Amerikan hastahanesine geldik. Mevcut lökositleri önce yok edecekler ve bu hastalığın tedavisinde yeni kulanılmaya başlayan bir ilacı verecekler. Bu ilacın özelliği hücreler içinde kötü olanları seçip, onların tepesine vuruyor. Doktorlarımızın görüşü de kötü hücreler daha fazla oluşmadan yılanın başını erkenden ezmek. Türkiyede bulunmayan bu ilacı kahramanımız Yalçın Almanya'dan temin ederek, uçakla cumaya bana yetiştirecek. Ondan sonra ne olacak ben de bilmiyorum. Mutlaka ilacın bazı yan etkileri olacaktır. Zaten istenen ilik reaksiyonu yapacaksa başıma neler gelebileceğini tahmin edebiliyorum. Sonra kan değerlerinin tekrar remisyona gelmesi ve kötü hücrelerin başarılı bir katliamı olmasını diliyoruz. Şimdilik bilebildiğimiz bu kadar.

Tek istediğim, tüm negatif enerjileri yok edecek olumlu düşüncelerinizi ve dualarınızı eksik etmemeniz. Sayemde hacı hoca olacaksınız vallah! İlerde isteyen olursa Umre ve Hac masrafları benden!!!!!

Not: Lökositler sıfırlanacağından, enfeksiyon riskine karşı görüşme yasağı yarından itibaren başlıyor. Maalesef ziyaretçi yok, ben de bu arada izole olmaktan kafayı yemem inşallah.

Hepinizi çok seviyorum.
Şuşu'nuz.

12 yorum:

  1. Canımız, Şule'miz,
    Tüm kalbimizle ve dualarımızla yanındayız....
    Bugünlerin acısını hep birlikte çıkaracağız.....
    Çooookkkk öpüyoruz...
    Feyizan & Zeki

    YanıtlaSil
  2. Ben bu masali cok sevdim ve en kisa zamanda masal olucagina inaniyorum.
    Vallahi cok haklisin bu haci olma konusunda, ben Yahudi bayraminda her aksam menorayaya mum bile yaktim. Butun bu guzel dualar, dilekler kotu hucreleri yok edicek.
    Seni cok seviyoruz.

    Alev A.

    YanıtlaSil
  3. Susucugum benim, bu masal degil cok yakinda gercek olacak. Ha gayret!
    Senem

    YanıtlaSil
  4. Tum dualarimiz sizinle, her zaman. Gerekirse haci da oluruz :) Her seyin tekrar cok guzel olacagina dair inancim tam benim.
    Sevgi ve pozitif enerjilerimle,
    Asli

    YanıtlaSil
  5. Canım Şuşum, sen bu kadar zorlu bir yolculuğu yaptın ya, bu yeni uygulama da hemen ve başarıyla tamamlanacak. Şimdiye kadar izole olmaktan kafayı yemedin ama sonrasında biz seni o kadar bayacağız ki hep yanında olarak, yeni bir blog açacaksın "alın bu cadıları başımdan" diye:)))
    Love you soooo much...

    YanıtlaSil
  6. Şule'ciğim,
    Hepimizin sevgisi, duaları ve tıbbın sunduğu imkanlarla bu sıkıntılı günleri en kısa zamanda atlatacağına tüm kalbimle inanıyorum. Herşey çok güzel olacak Şule'ciğim.
    Özlem

    YanıtlaSil
  7. Canım arkadaşım !

    Sen gerçekten şanslı bir insansın. Buna tüm kalbimle inanıyorum. Sen canını sıkma, olsun ziyaretci gelemesin, sen bir sekilde kendini idare ediceksin. Buna inanıyorum. Etrafında bunca pozitif enerji ile inan bana iyileşeceksin.

    Blog'a her gün bakıyordum, bir de taciz ettiğim bir minik şirincik var ! ( beni çok iyi idare ediyor, Şuleseverler önünde kendisine ve hatta sevgili kızkardeşine çok teşekkür ediyorum :)) ) Hastane haberini az önce okudum ama hislerimi söyliyim : kötü bir şey yok, sanki bu yeni ilac işini kolaylaştırıcak.İçim çok rahat, inana bana. Bunu seni mutlu etmek için demiyorum. Senin hastalıgının çaresi var arkadaşım. Sadece hemen bitsin demiycen; o kendi kendine bir şekilde yoluna girecek. İlik aktiviteni idare edebileceksin ! hiç merak etme, kendini strese sokma. Hastaneye mi yattin bugün, kimseleri göremyecekmisin o zaman: ben bu süreyi kendimi stres etmeden nasıl gecirecegimi düşüücen. Biliyorum sürekli bu moddasın ama lütfen kendini streste hissetme. Belki de herkes bloga günlük işleri, komik bir fıkrayı yazıcaklar. Yani bizlere duadan ve burada sana söyleyecegimiz iki cümleden öte öte bir iş düşüyor burada. Burada ben de blogda ki diger arkadaslara seslenmek istiyorum. Şu hastane süresince Şule'yi ziyaret etme imkanı yok ama bu ekrandan ne yapalım da Şulecigimizi yanlız hissettirmeyelim.

    Şulecim tüm pozitif enerjilerim seninle, seni çok ama çok seviyorum.

    Adilesi

    YanıtlaSil
  8. bundan tam 6 sene önce bir gün, tahlillerini yaptırırken oğlanın, salya sümük de ağlarken bir taraftan, yanıma hiç tanımadığım bir kadın yaklaştı. "bir gün" dedi "bir gün bunların hepsini unutacaksın" gülümsemeye çalıştım ama ağlamamı durduramadım.
    Günler geçmek bilmedi, eve çık, hastaneye dön, eve çık, hastaneye dön, çok ama çok uzun geldi. O odalarda, koridorlarda dakikaları saydım, zaman durdu, yarını göremem sandım. Ama sevenlerimi hep yanımda hissettim sen de onlardan biriydin.
    Sonra bir gün farkettim ki artık daha çok ev daha az hastane odası var, daha çok nefes, daha az tahlil, daha az MR. Azaldı azaldı, azaldı...
    o kadının dediği o gün geldi. Unutmadım hiç birşeyi ama flulaştı. Odanın hafızamda kazındı sandığım kokusu artık burnuma gelmiyor mesela. Tahlil raporlarını okuyamıyorum artık, ilaçların adını unuttum bile.
    Sana da olacak, aynısı. Farkına vardığında "vay be" diyeceksin "ne günlerdi!"
    Karşılıklı oturup çaylarımızı yudumlarken gülümseyeceğiz ama o günlerden hiç konuşmayacağız.

    YanıtlaSil
  9. canım Susum... dualarımız seninle ,, bu körolası kötü hücrleri ömrü az kaldı.... üstes,nden geleceğiz bunların... her artısın bir kaybolusu vardır... yakında görecekler anyayı konytayı... seni cok seviyorum canım arkadasım...

    YanıtlaSil
  10. Şuşu'm, hepimizin sevgisinin iliklerine kadar hisset. Biz dolduralım iliklerin içini ve hep beraber savaşalım istenmeyen hücrelerle... Hieyyyt geliyoruummmm. I am Spartacuuuuus ;-))))))
    Kocaman öpüyorum yanaklarından...
    Petek

    YanıtlaSil
  11. Şule'ciğim,
    Bu masal olabileceği en iyi şekilde devam etsin,sonra da Şule ersin muradına, biz çıkalım kerevetine..
    İnşallah....Amiiiiin !

    YanıtlaSil
  12. sevgili Şule ,kocaman sarılıyorum ,dua ,güzel enerji,vb. ne varsa seninle olsun,şu musubet hastalığın kökünü kazı canım arkadaşım.Pek yakında masallar gerçek olacak,inanıyorum...

    YanıtlaSil