16 Mart 2010 Salı

16 Mart


Dart Veder Essen sokaklarında....

Merhabalar,

Bugün hastahanede kontrol günümdü. Erkenden gittik. İlk randevu olduğumuzdan fazla beklemeden doktorumuzla görüşüp vakitlice dönebiliyoruz. Biz çıkarken hematoloji bölümü bekleme odası insan kaynıyor. Kanım alınıp anında bilgisayara giriliyor. Bir ara yanımıza baş örtülü teyze gelip, siz de Türk’sünüz değil mi diyerek kimin hastası olduğumuzu teyit ettikten sonra (kendi mi bir yakınımı anlamadım, Ahmet beyin hastasıymış) , eeee anlatın bakim nedir durumunuz gibi bir sohbete girmeye çalıştı. Taktığım maskeden ilik nakli olduğumu tahmin etti. Öyle bir ruh hali ki, tanımadığım insanlarla ne hastalığımı konuşmak istiyorum ne de onlarınkini dinlemek istiyorum. Hemen kaçtık Alev’le bekleme odasından, doktorumuzun odasının önündeki sandalyelerde beklemeye başladık.

Allaha şükür, kan değerlerim yerinde. Beyaz ve kırmızı hücreler iyi faaliyette. Şimdi doktorumuz bağışıklık sistemimin yeni hücrelere daha fazla reaksiyon vermesini istiyor. Daha tam reaksiyonda değilsin diyor. Anladığım kadarıyla ilk belirtiler karaciğer kaynaklı ciltte oluşuyor. Ama benim cildim yerine bağırsaklarıma vurdu. O da bir reaksiyon ama yeterli değilmiş. Bu nedenle ilaçların düzenini değiştirip bazı ilaçları da eksiltti. Bakalım önümüzdeki günler ne tür tepkiler oluşacak.

Yemek yediğim halde kilo verdiğim doğru. Bacaklarım oldu birer kürdan. Aslında tam iştahım açıldı denemez çünkü en büyük tatlıcı ve çikolatacı ben, daha bunları canım çekmiyor. Ne zamanki yediğim çikolatının geri kalan paketinde gözüm kalır, o zaman bu iş tamamdır.

İki gündür süren bitkinliğimden bugün sanki sıyrıldım biraz. Hastahane dönüşü önce Transplantasyon Merkezine (KMT) istasyonuna uğradık. Orada sürekli benimle meşgul olan doktorumuza merhaba dedik. Çok memnun oldu. Hastaların hep en kötü zamanlarını bildikleri için, iyi hallerini görmek onlar için de çok motivasyon oluyor. Dr. Sandra Christoph çok şen şakrak bir kadın. Komik bir şey söyleyince tüm bölümü çınlatan kahkahasını patlatıyor. Arada ufak tefek tıbbi müdaheleleri yaparken adım adım bana ne yapacağını hep anlatarak yapıyordu. İyi bilgilendirilince zaten korkunu atıp, teslim oluyorsun.

Dönüş yolunu yürüyerek yaptık. Ağır bir tempoda 20 dakikalık bir yol. Size yolda çektiğimiz resimlerden gönderiyorum.

Bu akşam bana müsaade. Ecmel bugün geldi. Kocamla ilgileneyim artık izninizle…….

Kucakladım.

Şule

11 yorum:

  1. öncelikle gözün aydın... biz hastanedeyken o yanına gelen kadın tipine 'kaynımda da var teyze' derdik. bunlar herşeyi bilirler, çünkü dünya üzerindeki tüm hastalıklar onların kayınlarından birinde mutlaka vardır. ve sen var olanı en ince ayrıntısıyla dinlemek, kendininkini de anlatmak zorundasındır. bizim bu tiple ilk karşılaşmamız kozyatağı acıbadem'de nükleer tıp katında umut beyin anjiyosu olurken memet özek'le konuşmamız esnasında gerçekleşmişti. biz umut'un olası durumunu konuşmaya çalışırken bir teyze özenle, oluşturduğumuz 5 kişilik halkanın içine girip bana 'hastanız mı var?' diye sormuştu. halbuki biz o gün oraya gönül eğlendirmeye gitmiştik...
    herneyse... iyi haberlerine seviniyoruz, bizi sevindirmeye devam et olur mu?

    YanıtlaSil
  2. ben dedim ki...
    kitap yazma fikrini yeni okudum ve buraya yorum yapayım dedim.
    Öncelikle lösev hakkında çok derin bir bilgim var.En son kurban bayramında babamı ikna edip lösev'e bağış yapmasını sağladım. Bu nedenle kendimi çok huzurlu hissettim. Ardından 1 hafta sonra Lösev Başkanını içeri aldılar:)))yatırdığım paranın üzerinde Atatürk resmi var diye. Meğer Lincoln mutebermiş, bilemedik.
    Çıkacak kitaba HUMOR bazında katkı sağlamak için yazılara hız verme kararı aldım. Çocuk, yardım, muhtaç, sağlık, eğitim kelimeleri yanyana geldiğinde akan sular durmalı. Yardım çağlamalı. Umarım hepimizin katkısıyla hayaller daha hızlı gerçekleşir. Ancak 1.öncelik senin sağlığına kavuşman olmalı.

    YanıtlaSil
  3. Görüntüler harika,haberler muhteşem Ecmel!de gelmiş.Daha ne istiyebiliriz.

    YanıtlaSil
  4. Sule Hanim Merhaba! Dun Asli Sunac ile sizi konustuk. Zira beni tanimiyorsunuz. Asli'nin cok eski bir arkadasiyim. Kanserle ben de serbest ve grekoromen stilinde uc kez gurestigim icin hemen bir "merhaba" ve "iyi dilek mesaji" atmak istedim. Asli, yazmak ve yayinlamak istediginiz kitaptan bahsetti. Bu konuda yardimci olabilecegim bir husus olursa lutfen benimle iletisim kurmaktan cekinmeyin. 2005'de, hem kanser, hem de esim Rachel ile gerceklestirdigimiz Guneydogu Asya anilarimizi karaladigim kitabimi guc sartlarda yayinlama sansina ersitim. Adi, Bir Turk Bir Ingiliz ve Uc Kurusluk Dunya. Lafi cok uzatmayayim. Bana alim.erginoglu@towerswatson.com ya da alimerginoglu@gmail.com 'dan ulasabilirsiniz.

    Iyi dilekler,

    Alim Erginoglu
    www.alimrachel.blogspot.com

    YanıtlaSil
  5. Sevgili Şule , projen çok güzel , ben de sana bilgiler ulaştırmak istiyorum , bu konuda deneyimleri olan komşum şu an Amerika'da , Nisan başı gelecek . Sen boş kaldığında ( ne zaman olacak ki ) şu ING Bank için de bir proje yap lütfen , Fatih Ürek ile göbek atıyorlar , acaba diğer ülkelerdeki reklamlar nasıl ?? Sağlık haberlerin çok güzel , demek ki senin iyi hal durumun , dualar ve tüm ekip çok uyumlu , sana bu akşamlık müsade , tüm iyi dileklerimle Nilgün Pakkan

    YanıtlaSil
  6. Canımız Şuşucuğumuz,senin gün be gün daha mutlu olman bizleride çook mutlu ediyor ...Aile bir araya gelince hemen konu senden ve herşeyin gayet iyi olduğundan söz ediliyor....allaha sonsuz teşekkürler olsun bu güzel günleri yaşıyoruz....Alevciğimede emekleri için özverisi için ailece sonsuz teşekkürler ediyoruz görev oldukca kutsal...sizleri çoook seviyoruz çooook öpüyoruz.....semra taray

    YanıtlaSil
  7. Sule'cim, hep Ecmel yokken neler yaptigini anlatiyorsun ama biz o noktali bolumleri de merak ediyoruz :) operim kucak dolusu

    YanıtlaSil
  8. Canlarım, Bodruma gidiyorum.BEnim evde maalesef internet yook.Bir muddet ayrı kalacagım sizlerden.Ama haberlerinizi telefonla alırım.Şimdilik byeeeeeeeeeeeeeeeeee. Kaşkol çok güzel ama ona bir de eldiven lazım.Çok kolay parmaksız bir eldiven tarifi var ,istersen verebilirimmmmmmm.Öptum sizi.....nur

    YanıtlaSil
  9. Şuşu'cuğum,
    Berbat bir iş ve rapor trafiğinden dolayı bir kaç gün girip bakamadım neler yaptınız diye. Neyse haberler hep daha iyiye gidiyor, içim rahat. Bugün İstanbul'da hava soğuk ama güneşli. Senden iyi haberler, gelişmekte olan projeler için enerjin var ve de pırıl pırıl bir güneş.. Mmmm, kendimi kapağı kapalı çalkalanmış kola şişesi gibi hissetmeme neden oldu.. ;-)) İçim fıkır fıkır.. Projende yapabileceğim bir şey olursa çekinmeden söyle.. Geceleri uyuyamadığında sabaha kadar ne çok proje yapar insan.. Türkiye'ye, töre sorununa, sahipsiz hayvanlara hep çözüm bulmuşumdur safiyane niyetlerle.. ;-)) En azından seninki somut, pek az kişinin yaptığı bir şeyi yapmaya; "deneyim paylaşmaya" niyetlenen çok güzel bir proje..

    Hastalıklarını ve bilimum dertlerini paylaşmaya çabalayan insanlara kızmıyorum artık. Yaşamlarında ancak o zaman anlatmaya değer bir şeyler oluyor belki ve ancak o zaman çevrelerindekilerden ilgi görüyor olabilirler... Durumu köpürtmeye çabalayıp nemalanacaklar ellerinden geldiğince... İnsanlar ne kadar az gerçek ilgiye ve sevgiye dayalı "ilişki"ler kuruyorlar aslında.. Sen bu anlamda şanslısın; ne çok sevenin ve gerçekten sana sen olduğun ve değerin için ilgi gösteren dostun var.
    Kocaman öperim seni. Özledim sohbetlerimizi..
    Petek

    YanıtlaSil
  10. Şule Hanımcım valla fotolarda süper görünüyorsunuz.Bacaklar kürdan diyorsunuz ama tam bir manken gibisiniz. Ben de inşallah şaka gibi bir günde (1 Nisan) işe başlayacağım inşallah sizi de en kısa zamanda bekliyorum.

    Çooooooooook SEVGİLER

    YanıtlaSil
  11. Sule selam, Ethel hanim dogru soylemis, bacaklarin manken gibi masallah, aman nazar degmesin. Bu arada henuz tanisma serefine nail olmadigim Ecmel bey eger 'kim bu karimin bacaklarina yorum yapan munasebetsiz adam' demez umarim :)

    Sevgiler.

    YanıtlaSil